Συνοπτικά τα γεγονότα:
2/11: Εκκένωση της κατάληψης Βανκούβερ Απαρτμάν. Στην κατάληψη βρίσκονται 2 σκυλιά και 4 γατιά, χωρισμένα μεταξύ τους λόγω επιθετικότητας του σκύλου προς τα γατιά. Οι μπάτσοι μπουκάρουν στο κτήριο. Τους τονίζεται να μην αφήσουν τις πόρτες ανοιχτές ώστε να μην έρθουν σε επαφή τα ζώα μεταξύ τους. Οι μπάτσοι αδιαφορούν και ανοίγουν τις πόρτες, με αποτέλεσμα ο ένας σκύλος να σκοτώσει τη μία γάτα. Τα δύο σκυλιά τα πάνε στο ΔΙΚΕΠΑΖ και 2 μέρες αργότερα στα άτομα που τα φρόντιζαν. Τα 3 επιζώντα γατιά σφραγίζονται και κλείνονται μέσα στο κτήριο.
9/11: Μετά από έντονες προσπάθειες και πιέσεις του κηδεμόνα των γατιών, αλληλέγγυων, φιλοζωικών οργανώσεων και εθελοντών, το κτήριο ανοίγει ξανά μετά από εισαγγελική εντολή για να απεγκλωβιστούν τα υπόλοιπα 3 γατιά. Η αστυνομία απαγορεύει στον κηδεμόνα να είναι παρών στο ψάξιμο των γατιών. Επίσης, δίνει περιθώριο μόλις μιάμισης ώρας με την πρόφαση ότι υπάρχει πορεία αντιεξουσιαστών στο Μοναστηράκι. Μιάμιση ώρα σε ένα τεράστιο κτήριο που καλούνται να ψάξουν άνθρωποι που δε γνωρίζουν ούτε το κτήριο ούτε τα γατιά. Χωρίς φως, με τα έπιπλα το ένα πάνω στο άλλο λόγω της εφόδου των μπάτσων. Βρέθηκε η μία γάτα, οι άλλες δύο παρέμειναν μέσα. Το κτήριο τσιμεντώθηκε ξανά. Αφέθηκε μία τρύπα κάπου ψηλά και μία γατοπαγίδα ακριβώς απ’ έξω, πάνω στη σκαλωσιά, ώστε να βγουν και να πιαστούν εκεί τα γατιά.
14/11: Έναρξη απεργίας πείνας της συντρόφισσάς μας Μ.Κ. έξω από την ΑΣΟΕΕ με αίτημα τον άμεσο απεγκλωβισμό των γατιών. Κανένα γατί δεν έχει πιαστεί στη γατοπαγίδα ενώ οι μπάτσοι του ΑΤ Κυψέλης κάνουν ξεκάθαρο πως το ζήτημα είναι λήξαν και πως έχουν εκτελέσει την εισαγγελική εντολή μέσω του ανοίγματος του κτηρίου στις 9/11 και της τρύπας που άφησαν ανοιχτή την ίδια ημέρα. Ταυτόχρονα, διαδίδουν σε κόσμο που ενδιαφέρεται ότι οι γάτες έχουν ήδη βγει έξω!
Με το ξεκίνημα της απεργίας πείνας, καταφθάνουν δύο διμοιρίες από ΜΑΤ στο σημείο οι οποίες αφού “τσεκάρουν” τι συμβαίνει δίνουν τη θέση τους σε τραμπούκους μπάτσους των ΟΠΚΕ οι οποίοι σκίζουν το πανό και επιδίδονται σε επιθετικά, εκφοβιστικά και σεξιστικά σχόλια. Παραμένουμε, ωστόσο, στο σημείο, αδιάκοπα όλες τις μέρες, ενώ οι προκλήσεις και οι προσπάθειες καλλιέργειας εντάσεων από τα ΜΑΤ που πλέον βρίσκονταν διαρκώς εκεί, συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες. Παράλληλα, ο αλληλέγγυος κόσμος που καταφθάνει στο σημείο αυξάνεται ολοένα και πιο πολύ.
18/11: Μετά από 4 ημέρες απεργίας πείνας και τις έντονες πιέσεις από τον κηδεμόνα των γατιών και των φιλοζωικών οργανώσεων, το κτήριο ανοίγει ξανά, επιτρέπεται αυτή τη φορά στον κηδεμόνα να μπει μέσα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα βρίσκει τις γάτες κλεισμένες σε ένα δωμάτιο χωρίς νερό και τροφή. Τις απεγκλωβίζει και η απεργία πείνας της Μ.Κ. λήγει.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ….
Για εμάς δε χωράει αμφιβολία. Οι μπάτσοι, το μακρύ χέρι του κράτους, εκδικήθηκαν τους/τις καταληψίες μέσω του θανάτου ενός μη ανθρώπινου ζώου που κατοικούσε σε αναρχική κατάληψη μαζί με τα συντρόφια του. Το ίδιο ακριβώς εκδικητικά λειτούργησαν και στη συνέχεια όπου αν δεν αναγκάζονταν για το αντίθετο, δε θα είχαν κανένα πρόβλημα να αφήσουν να πεθάνουν αργά και βασανιστικά και οι υπόλοιπες γάτες μέσα στο τσιμεντωμένο κτήριο. Δε θα μπορούσαμε, άλλωστε, να τρέφουμε καμία αυταπάτη για το κράτος και τους μηχανισμούς του. Με την ίδια ευκολία που λιμενόμπατσοι αφήνουν ή οδηγούν μετανάστ(ρι)ες να πνίγονται στη θάλασσα επειδή είναι “αλλοδαποί/ες”, μπάτσοι ξηράς θα άφηναν και δύο μή ανθρώπινα ζώα να πεθάνουν σε ένα τσιμεντωμένα κτήριο μόνο και μόνο επειδή ζούσαν σε αναρχική κατάληψη. Οπότε, όποια άτομα πιστεύουν στη φιλοζωία των μπάτσων – όπως και στη φιλανθρωπία τους – καλύτερα να το ξανασκεφτούν γιατί τα πράγματα είναι απλά: γι’ αυτά τα δίποδα σκουπίδια το μόνο που μετράει είναι ο νόμος και η τάξη. Από κει και πέρα, ως γνωστόν πορεύονται με την εξής λογική: “βουλώστε το και ψοφήστε”.
….ΕΜΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ
Από τη μεριά μας, το ζήτημα του εγκλωβισμού δύο ατόμων μέσα σε μία τσιμεντωμένη αναρχική κατάληψη με αποτέλεσμα τον καταδικασμό τους σε θάνατο δε θα μπορούσε να μας αφήσει σε καμία περίπτωση αδιάφορα. Σε αντίθεση με το κράτος και τα σιχάματα που το περιτριγυρίζουν, στεκόμαστε στο πλάι των καταπιεσμένων, είτε αυτά ανήκουν στο ανθρώπινο είδος, είτε όχι και οι καταπιεστές είναι αιώνες τώρα εχθροί μας.
Βρεθήκαμε, λοιπόν, να βλεπουμε ότι συνολικά 17 μέρες μετά την εκκένωση της Βανκούβερ, και παρά τις πέσεις που ασκούνται μέσω της θεσμικής οδού για τον απεγκλωβισμό των γατιών, δύο γατιά εξακολουθούν να βρίσκονται τσιμεντωμένα μέσα με κίνδυνο τη ζωή τους από στιγμή σε στιγμή. Βρεθήκαμε επίσης να ξέρουμε και να βλέπουμε ότι οι μπατσοι δε δείχνουν καμία διάθεση να ανοίξουν ξανά το κτήριο.
Ήταν αυτονόητο, επομένως, πως είχε έρθει η ώρα να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία μας και συγκεκριμένα το πιο δραστικό από αυτά ώστε η πίεση που ήδη ασκούνταν από τον κηδεμόνα να γίνει εντονότερη και τα γατιά επιτέλους να βγουν από το κτήριο. Και να βγουν ΑΜΕΣΑ, δηλαδή προτού πεθάνουν. Η απεργία πείνας επιλέχθηκε ως το καταλληλότερο μέσο γι’ αυτό το σκοπό και συντρόφισσά μας, η Μ.Κ., έβαλε μπροστά το σώμα της.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
Η επιλογή ενός μέσου που συνήθως χρησιμοποιείται από φυλακισμένα άτομα δεν ήταν τυχαία. Για αρχή, φυλακισμένα ήταν και τώρα τα άτομα για τα οποία δόθηκε αυτός ο αγώνας. Η μόνη διαφορά ήταν πως αυτά τα άτομα ανήκουν σε άλλο είδος, αλλά για μας δεν έχει καμία διαφορά. Η αλληλέγγυη μας δεν έχει σύνορα και χάρτες, ούτε μεζούρα μέτρησης της κανονικότητας, ενώ σίγουρα δε μετράει πόδια, αυτιά και ουρές. Τα πλαστά κριτήρια διαχωρισμού των καταπιεσμένων αφορούν τους καταπιεστές και μόνο και μας είναι παντελώς εχθρικά. Η αυταξία της ζωής κάθε ζώου, είτε μιλάμε για άνθρωπο, είτε όχι, είναι για μας δεδομένη. Τέλος, τα άτομα αυτά, χωρίς να το έχουν καν επιλέξει, δεν είχαν τη δυνατότητα ούτε να φανε ούτε να πιούνε. Αυτό το γεγονός έκανε τη χρήση της απεργίας πείνας ως εργαλείο άσκησης πίεσης και ένδειξης αλληλεγγύης ακόμα καταλληλότερο. Το μέσο καταδείκνυε το σκοπό και ο σκοπός το μέσο.
Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΗΣ Μ.Κ. ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΑΜΠΑΡΩΜΕΝΗ ΑΣΟΕΕ
Όπως δεν ήταν η επιλογή του μέσου τυχαία, έτσι δεν ήταν και η τοποθεσία. Η ΑΣΟΕΕ εκτός από το lock out που είχε δεχτεί εν όψει της 17 νοέμβρη και από την χωρική της εγγύτητα με το πρώην κατηλλειμένο κτίριο της Βανκούβερ εμπλέκεται και στο ιδιοκτησιακό της καθεστώς. Αυτά, σε συνδυασμό με την κεντρικότητα του σημείου στο οποίο επιλέξαμε να σταθούμε κρίναμε ότι θα έκανε ακόμα εντονότερη την πίεση που θέλαμε να ασκήσουμε. Η οικειοποίηση, μάλιστα, με πανό, κουβέρτες και κόσμο να κοιμάται εκεί, του συγκεκριμένου σημείου στο οποίο εγκατασταθήκαμε κατάφερε για λίγες μέρες να “βρωμίσει” ένα κομμάτι του δρόμου που μέχρι πρότινος οι μπάτσοι είχαν καταστήσει “καθαρό” εκδιώχνοντας τοξικοεξαρτημένα άτομα.
Η συντρόφισσα μας Μ.Κ. με την αφοσίωση, τη μαχητικότητα και τη δύναμή της έφερε εις πέρας το δύσκολο κομμάτι του αγώνα μας που ανέλαβε διακινδυνεύοντας την υγεία της. Ήταν εκεί, με τη στήριξη της συλλογικότητάς μας αλλά και του υπόλοιπου αλληλέγγυου κόσμου, έξω από το κλειδαμπαρωμένο κτήριο της ΑΣΟΕΕ πρωί-βράδυ αντιμετωπίζοντας δυναμικά τους τραμπουκισμούς των μπάτσων και την αποδυνάμωση του οργανισμού της χωρίς ούτε λεπτό να δειλιάσει και να κάνει πίσω.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ….
..τα δύο γατιά απεγκλωβίζονται στις 18/11 και η απεργία πείνας λήγει.
Κλείνοντας, για ένα κομμάτι φιλόζωων.. που μέσα σε άλλα έχει βγάλει χολή για την απεργία πείνας υποστηρίζοντας ότι τα γατιά μπορούν να επιβιώσουν και ένα μήνα χωρίς φαγητό και νερό και ότι γι’ αυτό δε χρειαζόταν να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, μιας και οι μπάτσοι θα έκαναν τελικά το αυτονόητο, να πούμε ότι μόλις κέρδισαν βραβείο “φιλοζωίας” εκτός από σκατοψυχίας και κομπλεξισμού. Είναι τα ίδια άτομα που δε χάνουν ευκαιρία να χαϊδεύουν τα αυτιά των μπάτσων και να τους εκθειάζουν ως “καλά παιδιά” που ασκούν “λειτούργημα” και μας “προστατεύουν”.. και ενίοτε εκκενώνουν τα σπίτια μας και μας χαϊδεύουν με τα γκλομπ τους. Τα ίδια φιλόζωα άτομα μας κατηγορούν ότι είχαμε πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από αυτή μας την πράξη.. ότι ρισκάραμε, δηλαδή, και εμείς και η συντρόφισσά μας τη ζωή της για πολιτικές σκοπιμότητες.. και μας το λένε άτομα που βρίσκονται σε θεσμικές θέσεις και έχουν κάθε λόγο να αυτοπροβληθούν και να θάψουν κάθε άλλο μέσο αγώνα. Γι’ αυτό και δε μας κάνει εντύπωση ότι στις ανακοινωσεις τους “παρέλειψαν” να αναφέρουν την απεργία πείνας ως παράγοντα που συνέβαλε στην έκβαση της υπόθεσης. Εμείς, όμως, ούτε καρέκλες διεκδικούμε, ούτε ψήφους ζητάμε, ούτε στηρίζουμε εκλογικά πανηγυράκια οποιουδήποτε είδους. Και έτσι δε χρειαζόμαστε να πάρουμε και τα εύσημα για οτιδήποτε. Απεναντίας, το μόνο που φαίνεται να χρειάζεται είναι να καταστήσουμε σαφές ότι αυτά τα φιλόζωα άτομα εκπροσωπούν μία μερίδα της κοινωνίας ανάμεσα σε άλλες των οποίων την κουλτούρα σιχαινόμαστε και εχθρευόμαστε. Και παρότι ίσως μοιραζόμαστε ένα κοινό ενδιαφέρον για τα μη ανθρώπινα ζώα, στον αγώνα μας για την ολική απελευθέρωση βρίσκονται εμφανώς απέναντί μας.
Μόνος χαμένος αγώνας ο αγώνας που δεν δόθηκε ποτέ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΖΩΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
10 100 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
ΥΓ1: Η συντρόφισσά μας Μ.Κ. έχει επανέλθει σχεδόν πλήρως στην υγεία της.
ΥΓ2: Ευχαριστούμε τους Αλληλέγγυους Λειτουργούς Υγείας για την πολύτιμη συνεισφορά τους, όπως και τα αλληλέγγυα άτομα που μας στήριξαν.
ΠΑΡΑΣΙΤΑ – Αναρχική Συλλογικότητα για την Ολική Απελευθέρωση